De Qatar satelliet kaart toont nieuwe foto's van Qatar gezien vanuit de lucht. Deze satelliet kaart van Qatar zal u toelaten om het land Qatar te bezoeken in West-Azië gezien vanuit de lucht. De Qatar satelliet kaart is downloadbaar in PDF, printbaar en gratis.

satellietweergave en de kaart toont Qatar, officieel de Staat Qatar, een Arabisch land in het Midden-Oosten dat een schiereiland aan de westkust van Arabië beslaat. Qatar is geografisch nauw verwant met de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) en Koeweit. Het binnenland bestaat uit golvende woestijnvlaktes en zoutpannen. In het zuiden bereikt het zijn hoogste punt bij de Qurayn Abu al-Bawl (Qurain Abul Bul), op 103 meter boven de zeespiegel, zoals u kunt zien op de satellietkaart van Qatar.

Het kleine (sub)schiereiland Qatar is ongeveer 160 kilometer lang en tussen de 55 en 90 kilometer breed. De totale landoppervlakte bedraagt 11.437 vierkante kilometer. De kustlijn van Qatar langs de Perzische Golf is 563 kilometer lang, zoals te zien is op de satellietkaart van Qatar. De landsgrens met Saoedi-Arabië in het zuiden is 60 kilometer lang. Een groot deel van het centrale deel van het schiereiland wordt gevormd door een plateau dat bestaat uit kalksteen en dolomieten die worden bedekt met enkele centimeters gebroken materiaal.

De staat Qatar ligt in het midden van de westkust van de Arabische Golf tussen 24° 27' -26° 1 0' N en 50° 45'-51 o 40 ' E met een oppervlakte van ongeveer 11.600 Km2 - Het schiereiland Qatar is samengesteld uit Neder-Eocene kalksteen en gipsrotsen (Cavelier 1970, De Cardi, 1978). Het oppervlak van het schiereiland Qatar heeft een laag tot matig reliëf, waarbij de hoogste hoogte van 103 m boven de zeespiegel wordt bereikt in het zuiden van Qatar, waar heuvels van het mesa-type en grote barchaanse zandduinen worden aangetroffen, zoals vermeld op de satellietkaart van Qatar (Johnstone en Wilkinson, 1960; FAO, 1981; Eccleston 1982). Het landschap op het schiereiland van Qatar is bezaaid met ongeveer 2000 depressies van jonge colluviale afzettingen van kalksteen, die voornamelijk het gevolg zijn van structurele instorting op grote diepte (Halcrow-Balfour, 1981).